De dom van Limburg (Dom St. Georg) is de bisschoppelijke kerk van de Hessische stad Limburg an der Lahn. Het is een laatromaanse basiliek met vroeggotische elementen, die hoog boven de stad uitrijst, vanwege haar ligging op een rots. De dom heeft zeven torens en is van buiten in zijn oorspronkelijke kleuren beschilderd.
De dom is pas sinds 1827 bisschopskerk: de kerk werd gebouwd als stiftskerk. De bouw begon aan het eind van de 12de eeuw, op de plek van een eerdere kerk. In 1235 kon de kerk worden ingewijd. De kerk werd gebouwd als een driebeukige kruisbasiliek met tribunes boven de zijbeuken. De beide westtorens zijn 37 m hoog zijn en hebben een rombisch dak. Vanbinnen zijn ze, net als de verwante torens van de Liebfrauenkirche in Andernach, als een westtribune verbonden met de kerk. In de westfaçade bevindt zich een roosvenster, een van de gotische elementen in het gebouw. De hoogste van de zeven torens is de 66 m hoge vieringtoren.
De hoofdzakelijk rood met witte beschildering van de dom accentueert de architectuur en werd tussen 1968 en 1972 aangebracht, nadat de oorspronkelijke beschildering een eeuw eerder was verwijderd.
In de noordelijke dwarsbeuk bevindt zich het grafmonument van Konrad Kurzbold, de in 948 gestorven stichter van het stift.
De Dom heeft als kartonmodel een prominenten plaats op de bahn. Zie de moduul nummer 26 tot 32.
Klik op een van de foto’s om de galerij volledig te bekijken.
