Behalve over bomen, is het onderwerp ‘water’, iets waar nogal wat over afgeboomd wordt. Ook hier zijn er weer vele methoden. De bekendste is het gebruik van giethars. Op zich prima geschikt om kleinere watertjes, vijvers, etc. mee te maken, maar niet bepaald gebruiks- of milieu vriendelijk! Andere methoden gebruiken bootlak, waterpapier of glasplaat. Vrij nieuwe is het zgn. ‘Easy-water’ van Woodlands; vooral geschikt om (woeste) beekjes etc. te maken.
Op de Lahntal baan zijn verschillende methoden toegepast om water te imiteren:
- Voor watervalletjes, water uit afvoerpijpen, etc. is gebruik gemaakt van de ‘Velpon’ methode; de lijmdraden laten zich met enige oefening tot waterstroompjes/ vallend water vormen.
- Voor langzaam stromende beken, zoals de ‘Rotbach’ is blanke parketlak in meerdere lagen toegepast. De beetje bruinige kleur, na droging, imiteert hier het hoge ‘ijzer’gehalte van de beek. Deze methode is ook goed geschikt voor slootjes e.d. (Wel zorgen voor een oplosvrije ondergrond, idem als bij giethars….!!)
- Voor de rivier de Lahn (Afb.3), is een eigen werkwijze ontwikkeld. De ondergrond van de rivier wordt met een (apart gemengde) groenblauwe rivierverf (Acryl-hoogglans) voor gestreken. Daarna volgen enkele lagen met de kwast van Acryl hoogglans vernis. Afgerond wordt het geheel door enkele lagen Acryl vernis ( waterverdund + spoelmiddel/medium + ‘ontspanner’/ beetje afwasmiddel) met een grote injectiespuit aan te brengen. Na-nevelen (parfum/deo spuitje) met ‘ontspannen’ water moet uiteindelijk een natuurgetrouwe Lahn opleveren.
Voor water geldt zeker, dat oefening kunst baart…Het kan (en zal!) in het begin beslist een paar keer mis gaan.
Treur niet,… ook bij ons gaat het nog regelmatig fout!